Eindelijk.....

Het is nu zaterdagavond en we zijn weer in Nederland. De terugreis ging niet vanzelf en dat is nog zacht uitgedrukt. We wisten dat de vlucht vertraging zou hebben, maar niet dat het uiteindelijk zo zou verlopen als het gegaan is. De vlucht was meer dan drie uur te laat uit Nederland vertrokken. Dat had verschillende redenen.Toen het toestel namelijk op Schiphol aan het begin van de startbaan stond bleek dat de generator stuk was. Ze moesten toen naar een parkeerplaats waar er aan gesleuteld werd. Er zat een mevrouw in het vliegtuig die daardoor zo bang geworden was dat ze uit het vliegtuig wilde. Vliegtuig terug aan de gate, koffer van de mevrouw uit het vliegtuig. Maar helaas ging dat niet zo makkelijk want het bagageruim ging niet meer open..... Uiteindelijk toch richting Aruba en Curacao vertrokken met een enorme vertraging. Het volgende probleem was dat de bemanning tegen het maximale aantal vlieguren aanzat. Dus werd de bestemming veranderd. In plaats van eerst naar Aruba, werd er eerst naar Curacao gevlogen, waar er van bemanning gewisseld kon worden. De mensen die dus naar Aruba zouden gaan (vanuit Amsterdam) moesten uit het vliegtuig en kregen een boardingpass zonder stoelnummer. Hierdoor ontstond er een grote chaos aan de balie. Het gerucht deed namelijk de ronde dat niet iedereen in het vliegtuig naar Aruba pastte als wij (de mensen voor Amsterdam) ingestapt waren. Na een hoop gedoe werd duidelijk dat iedereen meekon. Maar daarmee was de rust nog niet teruggekeerd. Eerst mochten nl. de mensen met bestemming Amsterdam aan boord, wat inhield dat de mensen voor Aruba nog steeds in onzekerheid zaten en bij de balie bleven staan. Dit maakte het instappen voor ons niet makkelijker. Uiteindelijk zat iedereen in het vliegtuig en vertrokken we, in de veronderstelling dat er al getankt was, naar Aruba. Daar aangekomen bleek echter dat er nog getankt moest worden en dat de catering ook nog aan boord moest. Om tijd te winnen mochten de Arubamensen van boord en de nieuwe passagiers aan boord. Dit is eigenlijk niet toegestaan. Na uren stil te hebben gestaan zonder ook maar een simpel glaasje water en enige informatie (behalve dat het wat langer zou duren) vertrokken we dan eindelijk richting Amsterdam. De vlucht zelf is goed verlopen. Geen turbulentie en ik heb zelfs nog geslapen. Rond twaalf uur zijn we op de Polderbaan geland. Alwaar we een aantal minuten bleven staan omdat de slachtoffers van de ramp met het Turkse vliegtuig werden herdacht. Eenmaal uit het vliegtuig richting bagageband gegaan waar de koffers redelijk snel kwamen. Toen nog afwachten of de koffers open moesten, want dat gebeurd vaak met vluchten vanaf de Antillen. Gelukkig hadden we mazzel en mochten we, nadat de koffer door de scanner was geweest, onze reis naar huis vervolgen. Hup, in de taxi en een half uurtje later thuis. Nu weer wennen aan het koude Nederlandse weer. Al met al kan ik maar 1 conclusie trekken; het was een topvakantie!